چرا تو ای شکسته دل ! خدا خدا نمی کنی ؟

خدای چاره ساز را چرا صدا نمی کنی ؟

به هر لب دعای تو ، فرشته بوسه می زند

 برای درد بی امان ، چرا دعا نمی کنی ؟

ز پرنیان بسترت ، شبی جدا نبوده یی

پرند خواب را زخود ، چرا جدا نمی کنی ؟

به قطره قطره اشک تو ، خدا نظاره میکند

به وقت گریه ها چرا خدا خدا نمی کنی ؟

سحر زباغ ناله ها ، گل مراد می دمد

به نیمه شب چرا لبی به ناله وا نمی کنی ؟

ز اشک نقره فام خود ، به کیمیای نمیشب

مس سیاه قلب را چرا طلا نمی کنی ؟